maandag 31 maart - het attribuut

Welk persoonlijk schildersattribuut is zo belangrijk dat je het wilt schilderen of tekenen. Dat is vandaag de opgave. Dat kan een voddenlapje zijn of je fijnste penseel. Je hand?!

Het gaat het om het ding dat voor jou wezenlijk is in het schildersproces. Zelf heb ik bijv altijd een potloodje op tafel bij elk werkproces. En soms gebruik ik het helemaal niet, maar t moet mee.

Het was lastig voorbeelden te vinden in de kunstboeken. Al die schilders die ik kon vinden deden kwasten waar ze zelf ook aan vastzaten. Foto’s spreken voor zich. Goya staat merkwaardig in het gele tegenlicht en de zooi in Lucian Freud’ s atelier is ook wel t bekijken waard. Verder nog veel werk in eerste stadium deze week. En Annedien had jouw aquarel niet op de foto. Komt volgende week!

Verder gaan we door tot eind juni. Feestdagen vallen uit. Let op naast Pasen 21 april en Pnxt 9 juni dit jaar ook 5 mei want officiële feestdag!

maandag 24 maart Laarzen/ laarsjes /minuscuul grasje

Lastig onderwerp vandaag: Laarzen in 3 soorten. Een laars geeft geen houvast in de vorm doordat er overal rondingen overgaan in andere rondingen. Terugbrengen tot de eenvoudigste geometrische vorm is goed hulpmiddel- driehoeken, rechthoeken. En heel goed kijken.

Compositorisch is het ook lastig zo’ n hoog smal ding. Dit vraagt goede planning van je beeldopbouw.

Vanuit historie tot heden hebben laarzen verbinding met machthebbers. Zie foto in Afghanistan. Philip Guston deed iets met behaarde benen en schoenen. Lijken vreemde laarzen zo. Zie foto.

17 mrt 2025 lets go bananas

Op het programma stonden laarzen. Die waren zo vol met bagger dat het bananen zijn geworden. En een radijsje. Dat is even schakelen.

De hoofdkleur is dus geel. Dat hoeft echter niet. Ook een banaan hoeft niet. Boetseer er wat van of doe wat anders. Kortom lekker eigen weg inslaan.

Voorbeelden Marylin van Warhol met knettergeel haar. Objecten op donker vlak waardoor kleuren er extra uitspringen van Kees de goede. Een “gekneed hoofd”. Kan ook met banaan. En we spraken over de rust die nodig is om een “flow” tot schilderen te krijgen. Jan Mankes had daar een fijne tekst over en we voelden dat ook in bij het bekijken van zijn verstilde werk. Zie foto tekst uit het Nederlandse kunstblad “ see all this” maart 25.

maandag 10 maart inzoomen op licht en kleur

Januari waren er wel ateliers maar maakte ik geen blogs. Daarna mijn werkreis naar IJsland. Maar vanaf nu kunnen jullie weer blogs verwachten.

Licht en KLeur

Focus op wat je fijne kleuren vindt. Kijk en zoek. Zoóm in en ontdek dat wat er onzichtbaar bleef.

We bespraken Velasquez, de Spaanse hofschilder uit de 17e eeuw. (zie ook Kunstschrift van deze maand) En de Amerikaanse Sargent Singer (1856-1925) uit de 20e e eeuw. Velasquez had een bewonderde expressieve penseelvoering: borrónes; een losse toets die uit de verte een preciesheid suggereerde, maar dichtbij uit slechts vlekken en strepen blijkt te bestaan. Singer Sargent vond hier zijn inspiratie. We bekeken van beiden een werk waarin de kleur wit een grote rol speelt als lichtvang. Zie foto’s. Velasquez Las meninas- de hofdames 1656 en De dochters van Edward Darley Boit 1882 door Singer Sargent.

Philip Guston (1913-1980) bespraken we vanwege de rust en stilte die hij nodig achtte voor het totstandkomen van zijn werk. Wanneer je begint is het druk in je atelier. Die mensen die je in je hoofd meeneemt moeten allemaal verdwijnen; jijzelf daarna ook. Dan kan het schilderen beginnen. Dit is voor ons zeer herkenbaar. Als er iemand kritisch is op wat je doet ben je het zelf wel het ergst. Dat remt. Daarom moet het hoofd leeg. Zie foto Head and Bottle 1975.

Vandaag: Bloemen in allerlei vorm en kleur of eigen weg gaan. Ook acrylpapier in kleinere formaten dan 50 x 70 in de lade. En als materiaal om uit te proberen: acrylinkt. Een inkt op acrylbasis die werkt als ecoline of zeer vloeibare waterverf. Het voordeel is dat het niet meer oplost in water wanneer eenmaal droog. Het in lagen werken wordt daardoor gemakkelijker. Ook fijn als basis voor gewone acryl.

9 dec 2024 en wederom kleur en vorm of andersom

Een nieuw bloemstilleven met fliertjes eromheen voor de kleur inspiratie. Voor de vormkeuze is er alle vrijheid.

De vraag waar we vandaag aan werken: welke vorm vraagt om welke kleur. Of andersom.

Voor vandaag gebruikte ik ook een deel van de vertelstof van het zondagatelier van gisteren, dus kijk daarvoor even op zondagblog.

Raadsel bij de laatste foto: waarheen ging het met deze grote spoed?? Eén ding is zeker de vaart zat er in vandaag.

2 dec 2024 van boven in vorm en kleur

Wat is de samenhang tussen een vorm en kleur. Een klein vlekje rode wijn op een smetteloos laken valt op. Meerdere rechthoekige rode vlakjes op datzelfde wit worden een patroon met een totaal ander gevoel en uitstraling dan dat wijnvlekje. Colorfieldpainters als Barnet Newman en Rothko hadden zo hun eigen manieren met grote kleurvlakken. Allebei met totaal andere invloed op de beschouwer. Het “who is afraid of red, yellow and blue” v Newman in het Stedelijk werd met mes te lijf gegaan. De zinderende kleurvlakken v Rothko brengen sommigen tot tranen v emotie.

Een geel vlak heeft een andere impact dan een bruin vlak.

We onderzoeken vandaag kleur en vorm aan de hand van een bloemstilleven. Een vrolijk, want sombere dagen nu.

25 nov 2024 een bed is ook zo wat...

Aangekondigd werkvoorstel:Ga aan de slag met je bed in alle gezelligheid; het licht, de kuil, de zachtheid enz. Abstract inzoomen of fijn alle lakenplooien schilderen met strijklicht.

Tja en dat niet iedereen zin had de hele ochtend aan bed te denken begreep ik. Dus uiteindelijk stond er ook geel/blauw stilleven. Kleur en vorm. En lastig want t stilleven had een hoge punt. Dus je eigen inzicht moest oplossing brengen in een onmogelijke stillevencompositie. Ook de achtergrond vroeg daarbij weer veel overpeinzing en ingrijpen qua kleur en structuur.

En toen bleek maar weer dat ieders wegen toch weer ondoorgrondelijk een eigen kant opgingen. Tot aan Marokko aan toe.

18/11 witte wezentjes of jezelf of zoiets.....

Na lange pauze door de Kunstlijn die tussendoor het atelier opslokte vandaag weer voltallig bijelkaar.

William Kentridge had een interessante stelling. Hij heeft nu een groot documentair werk “ Zelfportret als Koffiepot”. Een 9 delige documentaire die ook ook op de Idfa te zien is. Hij stelt dat je natuurlijk met lijnen een zelfportret kunt maken; maar hij beschouwt een heel kunstenaars oeuvre als zelfportret. En dan kun je ook een koffiepot tekenen, of een stoel of wat dan ook. Je eigenheid zit er in.

De documentaire is te zien op you tube: https://www.youtube.com/watch?v=3zTK_jCp89M

Wij gingen vandaag met klei in de weer. Wit en t leek wel feta. Gewoon willekeurige vorm maken als schilder/teken aanleiding. Neem deze vorm als uitgangspunt of zet gewoon een lijn om mee te beginnen. of allebei. En voor Iet hadden we gelukkig een trap. Nat werk toch op afstandje bekijken! En sorry helaas fotografeerde ik het eindresultaat van Marianne en Henny V niet. En niet iedereen had de klei. nodig. Indrukken van een saharareis zaten vooraan in het beeldgeheugen.

Je kunt volgens Kentridge je hele oeuvre beschouwen als zelfportret. Vandaag dus weer een stukje erbij

21/10 we takkenbossen nog wat door...

Het was mooi nog even door te gaan na vorige week. Horizonhoogte om over na te denken. Nog steeds binnen overkoepelende thema “achtergrond”. Met 0.a. Malevich en Lenneke van der Goot als voorbeelden.

14/10 takkenbos en nog zo wat...

Vandaag een onderzoek naar onze schildermotieven; onze innerlijke drive, wat houdt die in. Dit komt verder niet in het blog en blijft in het atelier.

Onderwerp waarnaar gewerkt kon worden: takkenbos en nog zo wat. Zoek vrijheid. Kijk buiten de takken om naar de tussenruimte. En kies heel bewust de achgergrond.

Besproken Kandinsky die de kleur van de vorm wilde bevrijden. En Cornelia Parker met haar werkmethode: to do- to undo - to redo. Wat in het voorbeeld het opblazen van een volgeladen schuurje door het Britse leger betekende. Daarna werd werden de resten tot installatie in Tate. zie foto.

Ook besproken- geen foto- Rachel Whiteread. Zij maakt tussenruimten zichtbaar.

En we hingen de was binnen....

Een waslijntje vol, wat stenen en stoomtreinlampen. En wit als onderwerp. En dan vooral de grenzen van wit. Omdat het overkoepelend thema “achtergrond” is ontdekken we met wit hoezeer je achtergrondkleur doorwerkt in de voorgrond en daarmee de hele sfeer in je werk bepaalt. Nieuw vandaag fluorkleur gebruiken.

En vandaag met dank aan Kunstschrift. Veel mooie voorbeelden van witgebruik in de kunst. Zie foto’s.

Mooie peren en eentje tof

Vandaag een echt stilleven onderwerp: de Gieser Wildeman stoofpeer.

Stilleven schilderen kan ambachtelijk zijn: een doorwrochte studie maken van het onderwerp. Alle schilderkunstige onderdelen komen er bij voorbij: positionering van het onderwerp, de belichting, keuze klein-groot, kleuren en structuur. En .. en dat had vandaag extra aandacht- de achtergrond.

In de voorbeelden kwamen allerlei opvattingen van achtergrond in samenhang met het onderwerp voorbij. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze werken op elkaar in. Ook zagen we de mogelijkheid van transparant werken waardoor de achtergrond doorwerkte in het onderwerp. Zie de foto’ s. En zo’ n peertje mag natuurlijk ook aanleiding zijn tot abstrahering.

Zon en bloemen en anderszins....

Dat was weer het begin van het nieuwe seizoen na de zomer. Met weinigen maar desalniettemin weer grote schilderlust bij allen.

Met zonnebloemen als onderwerp. Geen inleiding vandaag, maar daarvoor in de plaats een tekenoefening om er weer in te komen. De foto’s vertellen verder.

wolken genoeg vandaag....

Wolken aan de Haarlemse hemel. We zagen de echte Hollandsche luchten. Zo kenmerkend voor het kustgebied waar de luchten van boven de koude zee de warmere landlucht ontmoeten; fijne stapelingen. Er was blauw en zon. En in het atelier sloten we de landschapsweken af met de lucht en wolken.

Jacob Isaac Ruisdaal was DE wolkenschilder van de 17e eeuw. Boven in de foto’s: “Gezicht op Haarlem” met de bleekvelden op de voorgrond en “De molen van Wijk bij Duurstede”ca 1650. Beide prachtige voorbeelden van hoe goed Ruisdaal was in de wolkenpartijen. Ook het atmosferisch perpectief is goed te zien. Allebei in het echt te zien in de Eregalerij van het Rijksmuseum.

Een sprong makend komen we in de foto’s bij Casper David Friedrich(1774- 1840) met de “ Wandelaar boven de nevelzee” 1818. Een beeld van wolken van boven. Een op en top voorbeeld van een romantisch ideeënschilder. We kijken op de rug vd figuur en kijken mee over een soort levensweg.

Dan de schitterende lucht van Schelfhout met het strand met schepen in Scheveningen in 1840.

We stappen door naar Parijs: de knobbelige lucht in harmonie met de sloop vd bouwsels van Johan Bartold Jongkind 1868. De afbraak van groot deel van het oude Parijs om plaats te maken voor de moderne ruimte met brede boulevards, pleinen en parken. Stedebouwkundige Baron Haussmann was de grote architect hiervan. Visionair, maar dramatisch voor de betrokkenen. Bijzonder is dat een Hollander daar aandacht aan gaf. Claude Monet schilderde in 1867 juist het frivole, het lichte. Zie foto’s. Het was destijds een opvallend verschil tussen de Hollanders en de Fransen. Men zag de Hollanders als zwaar op de hand, weinig fantasierijk met hun eeuwige strijd voor de polders. En dit uitte zich hier duidelijk. Zelfs de lucht is met die wolkjes bij Monet van een frivole nikserigheid.

Dan via de rode molen van Mondriaan naar Jan Toorop (1858 - 1928)” duinen en zee bij Zoutelande” en Jacoba van Heemskerk (1876-1923) “twee bomen”. Vanuit het pointillisme hebben ze beiden een vergelijkbare stijl ontwikkeld. Het gaat hier om de fascinerende luchten. Je ziet hoe de lucht en de aarde spiegelen qua kleuren. En van hieruit gaan de foto’s verder naar nog moderner.

In 1940 Het bombardement op Rotterdam door Henk Chabot (eigen museum in R’dam) en de Inundatie in 1944. Beide op een zeer eigenzinnige wijze de luchten- rookwolken zwaar aanzettend. En vooral sterke kleurrelatie grond- lucht.

De IJsselschilder Jan Voerman (1857-1941)met schitterend “echte” grootse lucht in gezicht op Hattem. Daarna de “onechte” lucht van Gerrit Benner (1897-1981) . Het blijkt dus niet uit te maken welke vorm of kleur je in de lucht zet. zolang er een ietwat herkenbare grond en horizon is, lezen wij wat erboven is als lucht.

Dan nog Hannes Postma(1933- 2020)lichtbewolkt/nine clouds in een trompe l’oeil van Zandvoorts strand 1971.

Tot slot Robert Zandvliet (1970) met een ??, is het een lucht?? : hij stelt “als je goed kijkt, krijg je antwoord op al je vragen”.“

Dat is wel een mooie afsluiter voor dit schilderseizoen. Ga goed kijken deze zomer, neem een boekje en potloodje mee en teken gewoon wat je ziet. Heel veel plezier, fijne zomer en 16 sept gaat de maandagmorgen weer vrolijk verder!!

merkwaardigheden in landschap

Hoe kan iets vervreemdend zijn? Dat bespraken we. Een bijzonderheid die normaal niet binnen het geziene past.

De afgelopen 2 weken waren we bezig met de opbouw van landschap om een zo “werkelijk” mogelijk, natuurgetrouw beeld te krijgen. Dat betekende opbouw door duidelijke keuzes in compositie, vorm en kleurgebruik. ( zie vorige blogs)

Nu gaat het om een wezensvreemd element in dat landschap. Dat betekent afwijken; andere paden inslaan. Zoek je het in kleur, abstractie ( zie hieronder Willem de Koning, Ethel Adnan of in echte vervreemding ( zie rode ruïne van slavenfort it Ghana als verhuisvoorstel naar middenin woonbuurt in Houston v Danielle Dean- nu te zien i n het Stedelijk in A’dam) . Verander je kwaststreek (zie landschap hieronder v Gogh), je verhoudingen ed. Ook een varkensstal of persconferentie kan door vervreemding/accentverlegging een commentaar zijn op de situatie.! (Sommige foto’s staan nog niet in dit blog- leve de mac😵‍💫)

Nog even een aanvulling op vorige week: de negatieve ruimte. Het afzonderen van een deel van je compositie om hetgeen er gebeurt scherper te zien. James Gurney op you tube verduidelijkt dit ook. Sowieso heerlijk om zijn filmpjes te zien met korte verhelderende tips. Veel in aquarel en gouache en meestal en plein air. James Gurney op You-Tube

Vandaag dus: Voel je vrij in wat je doet: zet een eigen wereld neer. Volg je eigen weg in alle vrijheid. Als Marina Abramovitch en Ulay drijvend in het heerlijke water.

Het mooie weer deed de tuin glunderen, want we genoten van haar met de openslaande deuren. En er werd buiten op de nieuwe oude tafel gewerkt. Het werk was weer zeer divers. Zie foto’s. Daniëlle had een gel pad mee en dat was verrassend.zie foto’s.

Volgende week laatste keer van het seizoen. Daarna weer beginnen op 16 sept.